نظریه مشورتی شماره 7/1403/1000 مورخ 1404/04/24
7/1403/1000
1403-98-1000ح
1404/04/24
استعلام:
با توجه به اینکه در آیین‌نامه تعرفه حق‌الوکاله، حق‌المشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب 1398/12/28 ریاست محترم قوه قضاییه، در تعیین حق‌الوکاله وکیل، برخی دعاوی مانند دعاوی غیرمالی، امور حسبی و دعاوی کیفری به حداقل و حداکثر حق‌الوکاله وکیل اشاره شده است، آیا دادگاه در مقام تعیین میزان حق‌الوکاله وکیل بر اساس نوع و شرایط دعوا می‌تواند رأساً حق‌الوکاله را با لحاظ حداقل و حداکثر ذکر شده تعیین کند و یا آنکه باید ضابطه دیگری را رعایت کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
وفق ماده 2 آیین‌نامه تعرفه حق‌الوکاله، حق‌المشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب 1398/12/28، تعیین حق‌الوکاله در مورد محکوم‌علیه بر اساس تعرفه موضوع این آیین‌نامه خواهد بود؛ مگر آنکه میزان حق‌الوکاله در قرارداد کمتر از این تعرفه باشد که در این‌صورت نسبت به محکوم‌علیه مبلغ کمتر ملاک است؛ بر این اساس، چنانچه میزان حق‌الوکاله تعیینی در قرارداد بیش از تعرفه مقرر در مواد آیین‌نامه باشد؛ صرفاً تعرفه مذکور ملاک است؛ در این‌صورت، چنانچه در آیین‌نامه یاد شده تعرفه بر اساس حداقل و حداکثر تعیین شده باشد؛ مانند حکم مقرر در مواد 13 و 14 آیین‌نامه، آنچه محکوم‌علیه به پرداخت آن به طرف مقابل محکوم می‌شود، حداقل مبلغ مندرج در آیین‌نامه است؛ مگر آنکه طرف مقابل ثابت کند وجه پرداختی بابت حق‌الوکاله در حدود تعرفه و بیش از حداقل مذکور در تعرفه بوده است که در این‌صورت با اثبات میزان پرداخت؛ آن هم در حدود تعرفه، میزان حق‌الوکاله که محکوم‌علیه به پرداخت آن محکوم می‌شود، تعیین می‌شود؛ بر این اساس، تعیین حق‌الوکاله بر اساس نوع، شرایط دعوا و یا اقدامات وکیل آنگونه که در فرض سؤال آمده است، منتفی است؛ مفاد بند «ب» ماده 103 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 1366 با اصلاحات و الحاقات بعدی مؤید این دیدگاه است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران