نظریه مشورتی شماره 7/1404/41 مورخ 1404/04/25
7/1404/41
1404-9/1-41ح
1404/04/25
استعلام:
چنانچه زوج درخواست صدور گواهی عدم سازش علیه زوجه غایب به دادگاه صالح تقدیم کرده باشد و مطابق ماده 8 قانون حمایت خانواده مصوب 1391، مجهول‌المکان بودن زوجه برای دادگاه احراز شود؛ آیا دادگاه بدون دریافت تقاضای زوجه می‌تواند به استناد ماده 29 این قانون رأساً در خصوص امور و حقوق مالی زوجه؛ از جمله اجرت‌المثل، نفقه، مهریه و نحله تعیین تکلیف و اجرا و ثبت صیغه طلاق را به ایداع این وجوه به حساب سپرده دادگستری منوط کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، با عنایت به ماده 29 قانون حمایت خانواده مصوب 1391، دادگاه ضمن رای خود در مورد طلاق زوجین؛ اعم از حکم و یا گواهی عدم امکان سازش، باید در خصوص تمامی حقوق زوجه نیز تعیین تکلیف کند؛ بر این اساس، چنانچه در پرونده طلاق به درخواست زوج، زوجه در جلسات دادرسی حاضر نشود و یا مجهول‌المکان باشد و در نتیجه درخواستی برای حقوق مالی زوجه مطرح نشود، دادگاه باید ضمن صدور گواهی عدم امکان سازش، حقوق مالی زوجه را تعیین کند؛ در این صورت، اجرای گواهی عدم امکان سازش مستلزم ایداع حقوق مالی زوجه به حساب سپرده امانی مربوطه یا صدور حکم اعسار زوج از پرداخت حقوق مزبور است. ثانیاً، الزام قانونی موضوع ماده 29 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 مبنی بر تعیین تکلیف حقوق مالی زوجه (حقوق ناشی از ایام زوجیت) فرع بر آن است که این حقوق با لحاظ مندرجات پرونده، قابلیت رسیدگی و احراز داشته باشد؛ بنابراین، در مواردی که به لحاظ مجهول‌المکان بودن زوجه و یا به علت دیگر، تعیین جهیزیه، نفقه و یا دیگر موارد مذکور در ماده 29 یادشده و صدور رأی در این خصوص ممکن نباشد، مستند به ماده 16 آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت خانواده مصوب 1393/11/27، پرونده نسبت به این موارد مفتوح می‌ماند تا بعداً رسیدگی و نسبت به دیگر حقوق زوجه باید تعیین تکلیف شود.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران