نشست قضایی: اخذ اقرار در جرائم حق اللهی
برگزار کننده
استان سازمان قضائی نیروهای مسلح/ شهر کرمان
استان سازمان قضائی نیروهای مسلح/ شهر کرمان
تاریخ برگزاری
1402/11/24
1402/11/24
پرسش:
با عنایت به مفاد ماده 102 قانون آئین دادرسی کیفری که صرفاً انجام تحقیقات و اخذ اقرار را در جرائم منافی عفت ممنوع کرده است، بیان فرمائید آیا تشویق به اقرار کردن در دیگر جرائم حق اللهی مثل شرب خمر و ... جائز است یا حتی الامکان باید تحقیقات به سمتی برود که متهم یا مرتکب اقرار نکند؟
مستندات قانونی مربوطه را ذکر فرمائید.
متن نظریه هیئت عالی:
اولا- با توجه به اینکه شرب خمر از جمله حدودی می باشد که برابر ماده 121 قانون مجازات اسلامی به صرف وجود شبهه و بدون نیاز به تحصیل دلیل ثابت نمی شود. ثانیا- حدود قابل تعلیق و تخفیف نیستند. ثالثا-برابر ماده 136 قانون مجازات اسلامی هرگاه کسی سه بار مرتکب یک نوع جرم موجب حد شود و هر بار حد آن جرم بر او جاری گردد، حد وی در مرتبه چهارم اعدام است. بنابراین تشویق و یا ترغیب نمودن افراد به اقرار به شرب خمر فاقد وجاهت قانونی می باشد و می بایست بر اساس دلایل و مدارک موجود تصمیم گیری شود.
نظر اکثریت:
آنچه که در ماده 102 قانون آیین دادرسی کیفری در رابطه با منافی عفت بیان شده استثنایی است که صرفاً درخصوص منافی عفت می باشد و در خصوص سایر حدود باید طبق ماده 195 قانون مذکور به متهم تفهیم کرد که چنانچه اقرار و همکاری موثر داشته باشد از موجبات تخفیف در مجازات خواهد بود.
نظر اقلیت:
باتوجه به مواد 37 و 38 قانون مجازات اسلامی (مواد عمومی) و مواد 218 و 219 همان قانون (کتاب حدود) از آنجا که دادگاه نمی‌تواند کیفیت، نوع و میزان حدود شرعی را تغییر یا مجازات را تقلیل دهد یا تبدیل یا ساقط نماید لذا تشویق متهم به اقرار به بزه انتسابی فاقد آثار حقوقی است و ضرورتی به این امر نیست.
مستندات قانونی:
ماده 102 قانون آیین دادرسی کیفری
ماده 195 قانون آئین دادرسی کیفری
واژگان کلیدی:
اقرار به جرم
جرایم منافی عفت
تشویق به اقرار
25 مهر 1404
8
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران