(اصلاحی 13-08-1397)- هرگاه وجه چک به علتی از علل مندرج در ماده (3) پرداخت نگردد، بانک مکلف است بنا بر درخواست دارنده چک فوراً غیرقابل پرداخت بودن آن را در سامانه یکپارچه بانک مرکزی ثبت نماید و با دریافت کدرهگیری و درج آن در گواهینامه‌ای که مشخصات چک و هویت و نشانی کامل صادرکننده در آن ذکر شده باشد، علت یا علل عدم پرداخت را صریحاً قید و آن را امضاء و مهر و به متقاضی تسلیم نماید. به گواهینامه فاقد کدرهگیری در مراجع قضایی و ثبتی ترتیب اثر داده نمی‌شود.
در برگ مزبور باید مطابقت یا عدم مطابقت امضای صادرکننده با نمونه امضای موجود در بانک (در حدود عرف بانکداری) از طرف بانک گواهی شود. بانک مکلف است به منظور اطلاع صادرکننده چک، فوراً نسخه دوم این برگ را به آخرین نشانی صاحب حساب که در بانک موجود است، ارسال دارد. در برگ مزبور باید نام و نام خانوادگی و نشانی کامل دارنده چک نیز قید گردد.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 4 قانون صدور چک:
1- در صورتی که در زمان سررسید چک، حساب صادرکننده فاقد موجودی باشد و یا آنکه چک طبق مقررات مندرج در ماده 3 قانون صدور چک به نحوی تنظیم شده باشد که بانک از پرداخت آن خودداری نماید، در این‌صورت بانک بنابر تقاضای دارنده چک، اقدام به صدور «گواهی عدم پرداخت» می‌نماید.
2- در گواهی عدم پرداخت حتماً می‌بایست مشخصات کامل صادرکننده چک، علت عدم پرداخت وجه چک و مطابقت یا عدم مطابقت نمونه امضای صادرکننده در بانک و ذیل چک، صراحتاً قید گردیده و توسط متصدی بانک، مهر و امضاء شده و تحویل دارنده چک داده شود.
3- گواهی عدم پرداخت حتماً باید دارای کدرهگیری باشد در صورتی که کدرهگیری در آن قید نگردد، هیچ‌یک از مراجع قضایی یا ثبتی آن را به رسمیت نشناخته و به آن ترتیب اثر نمی‌دهند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران