ماده ۲۳۲
قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی)
هر یک از طرفین دعوا که متمسک به گواهی شده‌اند، باید گواهان خود را در زمانی که دادگاه تعیین کرده حاضر و معرفی نمایند.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 232 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- دعوت از شهود بدین نحو است که یا به شهودی که سابقاً به دادگاه معرفی شده‌اند ابلاغ (ارسال احضاریه) می‌گردد که در روزی که دادگاه جهت استماع شهادت شهود مشخص نموده است جهت ادای شهادت حاضر شوند و یا به طرفی که به شهادت شهود استناد نموده، ابلاغ می‌گردد که در روز مشخص شده، شهود خود را در دادگاه حاضر کند.
مطلب مرتبط: نحوه استناد به شهادت شهود در دادگاه حقوقی چگونه است؟
2- اگر شهود در روز مشخص شده در دادگاه حاضر نشدند، دادگاه مجدداً آنها را احضار می‌کند، اما اگر برای بار دوم هم شهود نیامدند، شهادت از عِداد دلایل خارج می‌شود.
مطلب مرتبط: جرح شاهد چیست؟ نحوه انجام آن در دادگاه چگونه است؟
04 آبان 1402
319
2 هفته قبل
406
مفهوم شهادت شهود
عبارت شهادت شهود به معنای گواهی دادن افراد در مقام شاهد، در خصوص یک اتفاق یا موضوع نزد مقام رسمی یا قضایی می‌باشد. یکی از شایع‌ترین و پرکاربردترین ادله اثبات دعوا، شهادت شهود می‌باشد که در بند 3 ماده 1258 قانون مدنی بدان اشاره شده است. همچنین مستند به بند 6 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی، در صورتی که خواهان دعوا، جهت اثبات ادعای خود، بخواهد به شهادت شهود استناد نماید، می‌بایست اسامی شهود خویش را در دادخواست ارائه گردیده، قید نماید. به جهت اهمیت شهادت شهود و استناد به آن...
2 هفته قبل
166
مفهوم جرح شاهد
مستند به ماده 1258 قانون مدنی، شهادت در زمره یکی از شایع‌ترین ادله اثبات دعوا بوده که به معنای گواهی دادن شخص ثالثی است که در خصوص موضوعی، علم و اطلاع دارد. به بیانی دیگر شهادت عبارت است از اِخبار شخصی به غیر از طرفین دعوا در خصوص وقوع یا عدم وقوع امری در نزد قاضی یا محکمه. مطابق با قوانین و مقررات موجود، هر یک از اصحاب دعوا زمانی می‌تواند جهت اثبات ادعای خود به شهادت شهود استناد نماید، که شاهد یا شهود تعرفه شده وی، در زمان ادای شهادت دارای...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران