آرای دادگاه‌های کیفری جز در موارد زیر که قطعی محسوب می‌شود، حسب مورد در دادگاه تجدیدنظر استان همان حوزه قضایی قابل تجدیدنظر و یا در دیوان عالی کشور قابل فرجام است:
الف- جرائم تعزیری درجه هشت باشد.
ب- جرائم مستلزم پرداخت دیه یا ارش، در صورتی که میزان یا جمع آنها کمتر از یک دهم دیه کامل باشد.
تبصره 1- در مورد مجازات‌های جایگزین حبس، معیار قابلیت تجدیدنظر، همان مجازات قانونی اولیه است.
تبصره 2- آراء قابل تجدیدنظر، اعم از محکومیت، برائت، یا قرارهای منع و موقوفی تعقیب، اناطه و تعویق صدور حکم است. قرار رد درخواست واخواهی یا تجدیدنظر خواهی، در صورتی مشمول این حکم است که رای راجع به اصل دعوی، قابل تجدیدنظر خواهی باشد.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 427 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- در مقررات قانون آیین دادرسی کیفری، مقنن اصل را بر قابل تجدیدنظر یا فرجام بودن آرای دادگاه‌ها دانسته است مگر در ارتباط با بندهای الف و ب ماده 427 قانون آیین دادرسی کیفری.
2- رای دادگاه اطفال و نوجوانان و احکام دادگاه‌های ویژه روحانیت ولو از تعزیرات درجه هشت یا دیه و ارش کمتر از یک دهم صادر شده باشد، همواره قابلیت تجدیدنظر خواهی دارد. (مستند به ماده 445 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 48 آیین‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ویژه روحانیت)
3- مستفاد از ماده 76 قانون مجازات اسلامی، ملاک برای تجدیدنظر خواهی از آرا مجازات قانونی جرم است نه مجازات قضایی.
4- قرار تعلیق اجرای مجازات برخلاف قرار تعویق صدور حکم، قطعی و غیرقابل تجدیدنظر است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران