(اصلاحی 02-06-1382)- صادرکننده چک باید در تاریخ مندرج در آن معادل مبلغ مذکور در بانک محال‌علیه وجه نقد داشته باشد و نباید تمام یا قسمتی از وجهی را که به اعتبار آن چک صادر کرده، به صورتی از بانک خارج نماید یا دستور عدم پرداخت وجه چک را بدهد و نیز نباید چک را به صورتی تنظیم نماید که بانک به عللی از قبیل عدم مطابقت امضاء یا قلم خوردگی در متن چک، یا اختلاف در مندرجات چک و امثال آن از پرداخت وجه چک خودداری نماید.
هرگاه در متن چک شرطی برای پرداخت ذکر شده باشد، بانک به آن شرط ترتیب اثر نخواهد داد.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 3 قانون صدور چک:
1- صادرکننده چک مکلف است که در تاریخ سررسید چک، اقدام به کارسازی و پرداخت وجه چک نماید. در صورتی که حساب صادرکننده در زمان سررسید، فاقد موجودی باشد و یا آنکه نمونه امضای ذیل چک با نمونه امضای وی در بانک مطابقت نداشته و یا آنکه در متن چک، قلم‌خوردگی وجود داشته باشد، بانک از پرداخت وجه چک امتناع می‌نماید فلذا صادرکننده موظف است که چک را به گونه‌ای تنظیم کند که موارد فوق‌الاشاره حادث نگردد.
2- دارنده چک جهت وصول وجه چک موظف است که در زمان سررسید آن به بانک مراجعه نماید نه در زمان صدور چک.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران