ماده ۴۸۵ قانون مجازات اسلامی

هرگاه محکوم به قصاص عضو یا تعزیر یا حد غیرمستوجب سلب حیات در اثر اجرای مجازات کشته شود یا صدمه‌ ای بیش از مجازات مورد حکم به او وارد شود، چنانچه قتل یا صدمه، عمدی یا مستند به تقصیر باشد، مجری حکم، حسب مورد به قصاص یا دیه محکوم می‌شود. در غیر این‌صورت در مورد قصاص و حد، ضمان منتفی است و در تعزیرات، دیه از بیت‌المال پرداخت می‌شود.

تبصرهچنانچه ورود آسیب اضافی مستند به محکوم‌علیه باشد ضمان منتفی است.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر ماده 485 قانون مجازات اسلامی:

1- ماده 485 قانون مجازات اسلامی در خصوص تخلف از اصل قانونی بودن مجازات و تحقق فوت یا آسیب‌های بدنی بیشتر در اجرای مجازات می‌باشد. به بیانی دیگر موضوع ماده 485 قانون مجازات اسلامی جنایت است بطور مثال محکومی که می‌بایست دست وی از مچ قطع شود به اشتباه از آرنج قطع شده است. در حالی که موضوع ماده 13 قانون مجازات اسلامی، ورود خسارت است. بطور مثال محکوم به جای یک سال حبس، یک و نیم سال حبس (بیشتر از مجازات قانونی) کشیده است.

2- در خصوص تخلف از اصل قانونی بودن مجازات و تحقق فوت یا آسیب‌های بدنی بیشتر در اجرای مجازات، موضوع ماده 485 قانون مجازات اسلامی، در صورت احراز عمد یا تقصیر مجری حکم، حسب مورد موجب قصاص مرتکب یا پرداخت دیه است.

اما عمد یا تقصیر مجری حکم ثابت نگردد (بدون عمد یا تقصیر مجری حکم)، در حدود و قصاص ضمان منتفی است و در تعزیرات (منصوص یا غیرمنصوص)، دیه از بیت‌المال جبران می‌شود.


11 آذر 1402 313
مقالات دعاوی کیفری
2 هفته قبل 2466
تعریف دیه دیه در لغت به معنای رد کردن می‌باشد. مطابق با تعریف قانونگذار در قانون مجازات اسلامی، دیه به مالی می‌گویند که در شرع مقدس اسلام به جهت ایراد جنایت غیرعمدی بر نفس، عضو یا منفعت و یا ایراد جنایت عمدی در مواردی که بنا به هر علتی امکان قصاص وجود ندارد، پرداخت می‌گردد (مستنبط از ماده 448 قانون مجازات اسلامی). علی‌الاصول مرتکب جرم مسئول پرداخت دیه می‌باشد اما گاهی اوقات بنا به تصریح قانونگذار، دیه از سوی عاقله (عاقله عبارت است از پدر، پسر و بستگان ذکور نسبی پدری و‌ مادری به ترتیب...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.